29-12-2017
E dashur zonja Zhuljeta,
Mbasi
perfundova se lexuari librin tend, e pashe te paarsyeshme te ta shprehja
mendimin tim rreth librit ne nje mesazh te shkurter ne facebook. Puna kolosale qe ti ke bere dhe ajo çka faqet
e ketij libri permbajne, meriton shume me teper! Faleminderit per kete trashegimni qe brezat e
sotem dhe te ardhshem mund ta gezojne, per shkak te mundit tend! Nese ti nuk do
ta kishe shkruar kete liber, shume nga historite dhe detajet e rendesishme do te
kishin humbur pergjithmone, dhe shembulli i nje gjenerali ne besim do te ishte
mbuluar nga pluhuri i kohes. Besoj se
ishte vullneti i Zotit dhe nje domosdoshmeri, qe ti te shkruaje kete liber dhe
jam e sigurt se xha Ligori fluturon nga gezimi!
Kur e
mora per here te pare ne dore librin, e shfletova me shume entuziazem, duke
kercyer nga faqja ne faqe per te krijuar nje ide te pergjithshme mbi
permbajtjen e librit. Ajo qe me habiti
se tepermi ishte fakti se edhe pse e lexova ceket, ato çka lexova me ngazelluan
dhe me preken thelle, aq thelle saqe ne shpirt ndjeva lumturi dhe ne stomak
vershim lotesh, sikur te me kishte prekur Fryma e Zotit. I thashe vetes, kete liber do ta lexoj me
ngadale dhe shume vemendje.
Nderkohe
Majku filloi te lexoje librin, keshtu qe vendosa te pres radhen. Zakonisht koha e Krishtlindjes eshte e
ngarkuar me shume aktivitet per ne dhe per mua si pastore, ndaj mendova te pres
derisa te merrja disa dite pushim. Por
ne kete kohe lexova mesazhin qe me kishe derguar, ku me pyesje nese e kisha
perfunduar se lexuari librin dhe me kerkoje te te jepja mendimin tim mbi
librin. Fjalet e tua paten kaq shume
efekt mbi mua sikur ate kerkese po ma bente vete Zoti. Librin e lexova brenda tre diteve, gjate kohes
se lire, si dhe gjate nates. Mendimet qe do te shkruaj jane te sinqerta dhe
prej zemre.
E mora
ne dore librin me entuziazem dhe frike te shenjte. Ky liber me jepte ndjesine qe e perjetoj
gjithmone kur hyj ne nje ndertese kishe pa njerez, por te mbuluar me piktura
biblike. Ne ate qetesi ku zeri i te
kaluares degjohet qarte dhe prania e Zotit pothuajse mund te preket, kur te
duket sikur dhe ajri qe te hyn ne mushkeri eshte hyjnor. Historia brenda ketij libri m’u duk kaq e
shenjte dhe e gjalle saqe pothuajse degjoja ekon e fjaleve qe Zoti i tha
Moisiut ne malin Sinai: ‘Hiqi
sandalet, sepse toka ku po shkel eshte e shenjte’,
ndaj dhe une ndersa lexova kete liber i hoqa ‘sandalet’ dhe e preka me shume
kujdes historine qe shpesh me dukej sa e fuqisheme si zjarr dhe po aq e brishte
dhe delikate si nje cipe akulli e holle, por gjithmone te shoqeruar me nje
tingull te embel hyjnor. Shpejt kuptova
se kete liber s’po e lexoja thjesht me mendje por me zemer, sepse tashme emocionet
e mia po rendnin mbas çdo rreshti.
Se pari
u mrekullova nga stili i te shkruarit. Qe
kurse isha femije kam qene e dashuruar me librin dhe kam lexuar me qindra libra
nga autore vendas dhe te huaj, dhe persa i perket stilit te te shkruarit ata qe
me kane lene me shume mbresa dhe jam dashuruar, kane qene C. S. Lewis dhe J. R.
R. Tolkien. Por shkrimet e tyre i kam
lexuar ne anglisht dhe kurre s’ma merrte mendja se nje dite do te lexoja nje
liber ne shqip, qe do te kishte po te njetin stil dhe finese te ketyre
shkrimtareve me fame boterore si dhe eksperte te gjuhesise. Te rralle jane shkrimtaret qe posedojne
aftesine per te transportuar lexuesin si ‘Eliza ne boten e çudirave’ ne boten
dhe realitetin qe ata duan te vizitosh. Vetem
pak kane aftesine qe nepermjet fjaleve te te bejne te ecesh ne rruge te lashta,
te degjosh melodi te padegjuara dhe feshferimen e eres, te perfshihesh ne
biseda me njerez te cilet si ke takuar, dhe te mos duash te kthehesh ne
realitetin e te sotmes. Dhe kjo eshte aftesia
jote zonja Zhuljeta, ndaj askush perveç teje s’mund te ishte besuar me pergjegjesine
e te shkruarit te historise se nje jete te vyer, historine e nje qyteti dhe mbijetesen
si dhe rilindjen e nje kishe. Per me
teper ndersa lexoja, libri me beri te reflektoj mbi femijerine time, Korçen, kishen
dhe kuptova se te gjithe ne korçaret jemi te gatuar ne te njejten kusi, kemi
nje lidhje te pandashme me dheun, historine dhe kulturen e ketij qyteti dhe ne
nje menyre te pashpjegueshme me njeri-tjetrin aq sa dhe femijet tane qe jane te
lindur dhe te rritur ne Angli jane krenare qe kane ne vena gjak shqiptar.
Kisha
qene disa here per vizite ose takime ne shtepine e xha Ligorit, madje ndodhesha
mes asaj turmes se njerezve jashte shtepise diten kur i dhame atij lamtumiren
perfundimtare. Gjithesesi, nuk dija shume mbi te, dhe me sa lexova nga ky
liber, njohuria ime per te, jeten dhe besimin e tij i perngjante majes se nje
aisbergu dhe per kete me vjen shume keq.
Sa shume
sfida, mundime dhe dhimbje kane kaluar te paret tuaj dhe me sa dinjitet e kane
perballuar jeten. Sa e madhe paska qene
forca e besimit tek Zoti ne DNA-ne e familjes suaj! Sa i rendesishem ka qene roli i babit tend dhe
lutjeve te tij ne periudhen komuniste per kishen, Korçen dhe gjithe kombin! Ndersa lexoja mbi jeten dhe besimin e tij me
erdhi ne mend nje varg biblik ku thuhet: ‘Une kerkova midis tyre nje burre qe te
ndertonte nje mur dhe t’i dilte per zot vendit, qe une te mos e shkaterroja…’
(Ezek. 22:30), dhe per mendimin tim ne Korçe Zoti e gjeti burrin qe kerkonte,
babain tend. Por jo vetem nje burre por
nje familje besimtaresh qe kishin lindur dhe rritur nje njeri te tille.
U
magjepsa nga historia e ungjilloreve nder vite. Historia e tyre dhe tashme e jona eshte
shpresedhenese. Regjimet vijne dhe
shkojne, llojlloj besimesh perplasen kunder shkembinjve te Krishterimit dhe e
luftojne, por per sa kohe ku ka nje njeri si babai yt apo nje grup njerezish qe
nuk dorezohen, Krishterimi gjithmone fiton dhe fjala e Zotit vazhdon perjete
duke qendruar e patundur. Dhe kjo shprese
percillet qarte nga historiku i ketij libri.
Ky liber
eshte nje thesar letrar dhe historik per Shqiperine, dhe uroj qe te lexohet nga
te gjithe, te krishtere dhe jo te krishtere. Lutem qe nje dite Zoti ta beje te mundur
filmimin e nje dokumentari mbi kete liber. Dhe per me teper uroj qe askush per çfaredolloj
arsyeje te fshije detaje nga kjo histori, ta deformoje apo tjetersoje per
interesin e vet. Le ta marre Zoti
lavdine per ate çka eshte arritur ne Korçe ashtu siç donte dhe xha Ligori.
Se
fundmi, ndjehem shume e perulur dhe e privilegjuar jo vetem per faktin qe une
jam perjetuese dhe deshmitare e kesaj historie, por dhe bashkeshortja e njeriut
qe me shume lutje, mundim dhe dashuri e mblodhi prushin e ndezur, i fryu me
fjalen e Zotit derisa drita e flakes u duk gjithandej. Ka nje te perbashket midis xha Ligorit dhe
Majkut, ne gjithçka dhe per gjithçka e konsiderojne veten sherbetore dhe ne
asnje menyre nuk i lejojne vetes te marrin lavde persa i perket ‘punes se tyre’
sepse e dine se punen e ben Zoti ndersa ata jane vegla te perulura dhe te
bindura ne doren e Tij.
Sa per
mua nje besimtare ungjillore qe e filloi udhetimin e saj ne besim ne kishen ungjillore,
nese xha Ligori do ishte ende midis nesh do t’i thoja: ‘Xha Ligor, Zoti u eshte
pergjigjur lutjeve te tua, dhe duket se ka bere akoma dhe me teper. A ta kishte marre ndonjehere mendja se nje
vajze nga kjo kishe per te cilen ti je lutur, do te thirrej nga Zoti per te
sherbyer ne Angli dhe do te ishte nje nga te parat gra pastore shqiptare qe do
te pastoronte njerez nga te pakten 13 kombe te botes?!’ Jo vetem Korça, Maliqi, Bilishti por dhe
Anglia eshte bekuar nga lutjet e tua. Dhe
ku i dihet, mbase me nje fytyre serioze duke u perpjekur te fshehe gezimin dhe
ngazellimin (qe te mos me rritej mendja), ai do te me thoshte: ‘Bije, beje ate
per te cilen je thirrur me perulje dhe besnikeri, dhe nderoje Zotin dhe atdheun
kudo qe je.’
Ketu po
e mbyll shkrimin tim te perlotur duke qene gjithmone mirenjohese dhe
falenderuse per punen tende ekselente!
Me
shume dashuri dhe respekt,
Rev.
Suela Brown
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.