29 Kurora e lavdisë

Theksohet në fjalën e Zotit se Zoti do të vendosë kurora.  Mbi disa besimtarë do të vendosen kurora ndërsa mbi të tjerë jo.  Ç’do të thotë kjo?  Në tokë kurorat trashëgohen ose kalohen nga brezi në brez. Ato nuk janë shpërblim, por më tepër një shenjë identifikimi për pozicionin që dikush mban.

Nuk do të jetë kështu në qiell.  Kurorat qiellore janë bërë prej ari dhe gurësh të çmuar.  Ari është një metal dhe duhet të rafinohet.  Metali është i fortë dhe ka qëndrueshmëri.  Gurët e çmuar kanë bukuri mahnitëse, por në kurorë nuk janë thjesht për bukurinë por për forcën që simbolizojnë.  Ato janë edhe më të forta dhe më të qëndrueshme sesa metali.  Këto kurora nuk janë kurora të zakonshme, por ato përfaqësojnë dhimbjen, sakrificën, qëndrueshmërinë dhe këmbënguljen për hir të besimit dhe dashurisë në shërbim të Krishtit.  Kjo kurorë e lavdishme mbi kokën e besimtarit në qiell ishte dikur një kryq mbi shpatullat e tij në tokë, kalvari i dhimbjes dhe pikëllimit që ai person kaloi ndërsa i shërbente Zotit.  Kjo kurorë është një simbol i dukshëm i njeriut të përbrendshëm dhe veprave të tij përmes zjarrit, lumenjve të thellë, stuhive ku u formuan historia, karakteri dhe veprat e tij/saj.  Besoj se asnjë kurorë në qiell nuk do të jetë e njëjtë.  Të gjitha do të jenë unike, duke përfaqësuar historinë unike të personit që e mban.  Nuk do të jenë kurora të trashëguara dhe nuk do të pasohen, por do të mbeten përgjithmonë mbi kokën e personit të cilit Zoti ia dha.  Ato nuk do të jepen për zbukurim, por si shenjë identifikimi dhe si nderim nga Zoti, nderim i merituar.

Copyright © 2019 Suela Pulaha Brown