‘Njeriu që nuk di të zotërojë frymën e vet
është si një qytet i shkrehur pa mure.’ (Fj. e U. 25:28)
‘Kush nuk zemërohet shpejt, vlen
më tepër se një luftëtar i fortë dhe kush e zotëron frymën e vet, vlen më tepër
se ai që mposht një qytet.’ (Fj. e U. 16:32)
Aftësia për të zotëruar frymën tonë është një aftësi që mësohet
dhe zhvillohet në praktikë. Zotërimi i vetes është pasqyrim i një
karakteri të shëndoshë dhe të mirëformuar. Zotërimi i frymës prodhon
fryte pozitive në çdo aspekt të jetës së njeriut, në sferën shëndetësore,
marrëdhanore, ekonomike etj. Sa më e zhvilluar aftësia për të zotëruar frymën tonë
në rrethana të ndryshme, aq më e shëndetshme do të jetë jeta jonë në të gjitha
drejtimet e saj. Zotërimi i vetvetes luan një funksion mbrojtës në të
gjitha këto aspekte, duke ia bllokuar rrugën influencës shkatërruese. E
kundërta ndodh kur nuk kemi vetzotërim, me një fjalë, me një vepër, jo vetëm që
nuk lejojmë mure mbrojtëse të ndërtohen rreth vetes apo personave të tjerë, por
shkatërrojmë çdo mburojë, duke ia hapur kështu derën të keqes të vërshojë si
një lumë. Mungesa e zotërimit të frymës sonë shndërrohet në vetësabotim.
Në kohët e lashta, çdo kështjellë kishte një mur rrethues, dhe
jo pa shkak. Ky mur pengonte armikun të hynte brenda kështjellës dhe
mbronte banorët. Në mënyrë që armiku të merrte në zotërim qytetin, ai shpesh
shkatërronte muret dhe më pas ose dhunonte dhe vriste, ose skllavëronte ata që
banonin brenda qytetit. Kjo është tragjedia e mungesës së
vetkontrollit. Ajo mundëson shkatërrimin e murit mbrojtës dhe ia hap
derën së keqes të vërshojë kundër vetë personit apo edhe personave që kanë
lidhje me këtë njeri apo janë nën ndikimin e këtij individi. Ndaj natyra e
vjetër mishore është një 'armik' i përbrendshëm me të cilin ne duhet të
ballafaqohemi dhe ta mposhtim në mënyrë të përditshme, me guxim dhe pa frikë
duke i dhënë mundësi natyrës së re të rritet dhe të fillojë të mbizotërojë.
Disa kanë zotërim më të mirë të vetes nga të tjerët. Kjo
sepse aftësia për të zotëruar vetveten mësohet nëpërmjet shembullit të
prindërve. Një fëmijë mëson të zotërojë veten dhe të vendosë nën kontroll
mendime, ndenja dhe veprime të papërshtatshme duke u edukuar me fjalë, shpjegim
dhe korrektim konstruktiv si dhe nëpërmjet shembullit të modelit të duhur.
Kur prindi nuk është zhvilluar në këtë drejtim, shpesh ai e lë fëmijën pa
edukimin e nevojshëm, pa shembull të mirë, dhe për më keq ose e lë fëmijën të
sillet pa kontroll ose e shan dhe i bërtet në mënyrë të ashpër dhe duke
ushtruar dhunë. Më lejoni të theksoj se dhuna dhe abuzimi nuk mund të
shërbejnë kurrë si mjete instruktimi, përkundrazi janë veglat më shkatërruese
në përdorim. Por a pati ky prind prindër që mund t’i jepnin mësimin dhe
shembullin e duhur? Dhe kështu vazhdon zinxhiri.
Kur isha fëmijë, në shkollën tonë kishim një vajzë e cila vinte
nga një familje shumë e trazuar. Prindërit e saj grindeshin vazhdimisht
si brenda dhe jashtë shtëpisë. Pallati ku banonte ndodhej diku përgjatë
rrugës ku unë ecja për në shkollë. Kjo vajzë ishte gjithmonë e palumtur
dhe nuk përqëndrohej dot në shkollë. Duke ia ditur hallin mësuesit përpiqeshin
shumë ta ndihmonin. Por një ditë ndërsa shkoja në shkollë realiteti i
jetës së saj më goditi në fytyrë. Ata banonin në katin e parë, dhe në atë
mëngjes jashtë dritares së saj gjendej një dyshek i djegur dhe orendi të tjera
që ishin flakur nga dritarja ndërsa muret e jashtme të apartamentit të saj
ishin të nxira prej tymit. Pamje tepër tronditëse! Ajo erdhi në
shkollë me kokën ulur dhe me një shpirt të shkatërruar. Çfarë ndodhi e
pyeta? Prindërit e mi filluan të grinden përsëri dhe babai i vuri zjarrin
shtëpisë. Fatmirësisht zjarrfikësi e kishte kapur incidentin në kohë dhe
kishte shpëtuar prindërit dhe fëmijët që gjendeshin brenda apartamentit.
Mungesa e vetkontrollit të një njeriu jo vetëm që shkatërroi çdo gjë që
familja kishte vënë me djersë, por gati sa nuk mori jetë, dhe jo vetëm jetët e
familjes por dhe jetët e komshinjve.
Vlera e çdo personi matet në bazë të aftësisë që ky person ka
të zotërojë vetveten dhe aspektet e natyrës së tij negative. Kush do të
fitojë gjaknxehtësia, xhelozia, grykësia, padurimi, ligësia, inati, mohimi etj.
apo gjakftohtësia, dashamirësia, durimi, maturia etj.? Çdo njeri ka
nevojë të zhvillojë aftësinë e vetkontrollit në një apo më shumë drejtime.
Besimi tek Jezu Krishti nuk duhet të jetë thjesht një besim mendor, por
duhet të prekë dhe ndryshojë çdo aspekt të personit që jemi dhe jetës që
jetojmë duke e ndryshuar realitetin tonë dhe duke u manifestuar nëpërmjet
fjalëve, veprave dhe menyrës tonë të jetesës.
Nuk mund të vazhdojmë ta jetojmë jetën duke i mbyllur sytë ndaj
dobësive tona të cilat janë pjesë e natyrës sonë të rënë mishore, dhe duke i
lejuar këto dobësi të diktojnë realitetin e jetës sonë të re në Krisht.
Ndaj hapi i parë drejt një jete të shëndetshme si besimtar është të jemi
të sinqertë me veten. Kjo ndodh kur ne heqim dorë nga vetëdrejtesia dhe
krenaria, dhe kuptojmë nevojën për transformim. Duke i hapur derën fjalës
së Zotit dhe duke lejuar që fjala e tij të jetë një pasqyrë tek e cila ne
shikojmë realitetin e mendjes, zemrës dhe sjelljes sonë. Përfytyro se sa
e bekuar do të jetë martesa jote, familja jote nëse ti fillon të kontrollosh
inatin tënd dhe mënyrën se si flet. Në radhë të parë ata do të kenë më
pak frikë nga ti dhe do të të afrohen duke ta shprehur më shumë dashurinë e
tyre. Imagjino se si do të jetë, nëse ti zotëron gojën tënde dhe nuk do
të thuash më gjëra negative për të tjerët. Do fitosh respektin e njerëzve
dhe nuk do t’i bësh keq më askujt. Përfytyro si do të ishte nëse në vend
që të jetosh një jetë pasive dhe parazite të fillosh të bëhesh i/e vlefshëm.
Përfytyro si do të ishte nëse ti heq dorë nga dehja me alkol. Do të
kesh një bashkëshorte dhe fëmijë më të lumtur. Përfytyro si do të jetë
nëse ti nuk e grind bashkëshortin gjatë gjithë kohës, por tregohesh e dashur
dhe e duruar dhe konstruktive në mënyren se si i flet dhe e trajton.
Cilësia e marrëdhënies suaj do të rritet. Përfytyro nëse në vend që
të mos e lexosh Biblën dhe të mos lutesh, ti fillon të kalosh kohë me Zotin
rregullisht. Përfytyro se sa më e shëndetshme do të jetë familja jote me
fëmijët e tu, nëse ti ndryshon aspekte të sjelljes tënde ndaj tyre. Perfytyro
se sa i/e begatuar do të ishte gjendja jote ekonomike nëse ti nuk e shpërdoron
financën tënde, por e menaxhon me urtësi dhe investon. Për të përjetuar gjithë
këtë bekim dhe më shumë, në radhë të parë duhet të marrësh një vendim para
vetes dhe Zotit: ‘Jo më! Zot më ndrysho!’
Atëherë ti do të jesh material i punueshëm në dorën e Zotit.
Ai do të fillojë të punojë me mendjen tënde fillimisht, dhe duke punuar
me mendjen tënde gradualisht do të ndryshojë qëndrimi i zemrës tënde.
Duke ndryshuar qëndrimi i zemrës tënde do të ndryshojë edhe sjellja jote
si dhe fryti i kësaj sjelljeje. Askush tjetër përveç bashkëpunimit midis
teje dhe Zotit nuk mund ta prodhojë këtë transformim dhe mrekulli të
përbrendshme tek ti. Lejoje Fjalën dhe Frymën e Zotit të fillojë këtë
proces transformues tek ti, sepse ky do të jetë një udhëtim i mrekullueshëm nga
errësira në dritë.
Copyright © 2018 Rev. Suela Brown
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.